Terug naar huis.....

De uitslag van afgelopen maandag van mijn moeder was niet best. Er zijn uitzaaingen gevonden op de lever en dit wordt echt een heel moeilijk verhaal. Genezing is eigenlijk niet mogelijk of er moet een heel groot wonder gebeuren.
De wereld stort echt in als je zoiets te horen krijgt. Ik heb er heel veel over gepraat met de andere vrijwilligers en die zijn er echt voor me, maar ik kan het hier geen plekje geven. Mijn energie is op, kan niet meer genieten van alle dingen die om me heen gebeuren, er gaat echt te veel langs me heen. Heb het echt geprobeerd, maar het lukt niet. Dus heb ik besloten om naar huis te komen, had het liever afgemaakt, maar heb echt de kracht er niet meer voor en de situatie is er gewoon echt niet naar.
En dan ligt Esther (mijn zusje) ook nog eens in het ziekenhuis met een heel zeer vervelende bacterie in haar rug. Ze moet zeker nog 6 weken in het ziekenhuis liggen, maar dat komt allemaal goed.

Ik kan terugkijken op een enorm leuke tijd hier in Ghana. Het land blijft me telkens weer verbazen. Ik ben echt een beroemdheid als ik op mijn fietsje door Tamale ga. Alle kinderen die langs de kant van de straat aan het spelen zijn roepen me na; salaminga, saliminga. Dat betekend; hey blanke. En dan zwaai ik terug, wel met rechts natuurlijk, want je linkerhand is onrein en gebruik je om je te wassen of je kont af te wegen.

Van de week was het zelfs zo dat er een kindje naast me kwam lopen en die wees naar mijn fles water. Ik dacht dat hij die wilde hebben, omdat hij dorst had. Dat was niet echt het geval, hij wou deze voor mij dragen. En heeft een stuk met me meegelopen, totdat hij bij zijn school was en toen kreeg ik de fles weer terug. Kinderen zijn hier gewoon om echt alles te doen voor een ouder persoon. Als ik bijna thuis ben en het laatste stukje loop, omdat de weg veel te hobbelig is, wordt ook heel vaak mijn fiets uit mijn handen genomen door een schattig kindje. Ze weten natuurlijk precies waar die blanke woont.
Ghanezen lijken echt allemaal op elkaar, heb mij ook al meerdere keren voorgesteld aan sommige personen, maar goed.

Grandma is echt overbezorgd. Gwenn (mijn huisgenootje sinds eergister) vertelde aan haar dat ze naar het zwembad geweest was. Toen had ze zoiets van weet je hoe vies dat zwembad is, heeft ze wel een beetje gelijk in, hahah.....Daar wordt je ziek van, maar toen ik vertelde dat we daarna onder een heerlijke douche gaan staan en ons inzepen met shampoo was het weer helemaal goed.
Ben er ook achter waarom mijn stokbrood dat ik 's ochtends krijg altijd even boven het vuur gehouden wordt. Dat is om alle bacterien te doden, duzzz....

Dit verhaal had ik gister al geschreven, maar nu pas geplaatst. Dit omdat de internetverbinding er drie keer mee opgehouden was en toen ik het wilde opslaan er niets gebeurde.